[ Pobierz całość w formacie PDF ]

syna, rzekła. Czy to są rzeczy z fantazyjej mojej abo zmyślone? zalim nie powiedziała, że się
prawda pokaże po wyściu półrocza? Abo kto widział kiedy,żebym ciernie, kości, i drwa jeść miała?
I były tam gałązki rożej wzdług na piądz
i wiele inszych rozmaitych rzeczy.
Skąd łatwo się domyślić może co za przyczynę ta baba czarownica miała, domagać się do posług
przy połogu jeno żeby dzieciątko abo zabiła, abo szatanowi oddała. Co pokazuje się i z spowiedzi
tych, które do pokuty się udawały, wszytkie abówiem żeznawają, że więtsza szkoda ludziom, ani
więtsze obelżenie wiary Chrześciańskiej nie dzieje się ni odkogo, jako od bab czarownic. Toż i te
które bez pokuty zchodząc na ogień były wskazane przyznawają. Abowiem w Biskupstwie
Bazylijskim w miasteczku Dann czarownica spalona zeznała, że więcej niż czterdzieści dziatek
zabiła tym sposobem, że gdy z żywota wychodziły, igłę w główki ich przez ciemię aż do mózgu
wpychała.
Druga także w Biskupstwie Argentyńskim zeznała, że barzo wiele dziatek, którym i liczby nie
wiedziała zgładziła. Tej doszło takim sposobem. Z jednego miasteczka do drugiego, dla babienia
przy połogu jednej białejgłowy wezwana była, gdzie odprawiwszy posługę do domu się wracała:
wyszedszy tedy za bramę, z trafunku z ręcznika abo tuwalnie którą opasana była, ramiączko
dziecięcia świeżo urodzonego wypadło. Co obaczywszy którzy przy bramie siedzieli, rozumiejąc że
śrocik mięsa leżał, skoro ona przeminęła, podnieśli, ale pilnie się przypatrując, z członków poznali
rękę albo ramiączko dziecięce. Dawszy tedy o tym znać urzędnowi i znalazszy, że dziecię nie
chrzczoneumarło, które ramiączka nie miało, pojmano czarownicę na próbę dano, gdzie występek
swój przyznała, przydawszy, że dziateczek prawie bez liczby wytraciła.
Coby za przyczyna tego była, możemy rzec, że powód duchów złych, którym kwoli [ ... ] muszą
takich rzeczy czynić, wie abowiem szatan, iż od królestwa niebieskiego dla grzechu śmiertelnego
takowe dzieci bywają odłączone. I dlatego dzień sądu ostatniego zwłacza się, że tym nierychlej
liczba wybranych wypełnia się, która gdy się wypełni, świat swój koniec wez
mie. Z tych zaś
członków za radą szatana maści sobie robią, ich przeklętej bezbożności służące. Ale i tej okrutnej
zbrodnie ku ohydzeniu tego odstępstwa zamilczeć się nie godzi. Abowiem gdy dziateczek nie
zabijają, tedy je szatanom przeklinając oddają. Takowym sposobem skoro się dziecię urodzi, baba
jeśli matka nie jest czarownica, dziecię przed komorę jakoby dla ochłodzenia jego, wynosi, a
podniósszy go ku gorze, oddaje go Xiążęciu szatańskiemu Luciferowi, i wszytkim szatanom, co
czyni na ognisku nad ogniem. Jako jeden zeznał. Gdy obaczył że żona jego, czasu połogu
nadzwyczaj inszych białychgłów rodzących nie dopuszcza do siebie wniść żadnej białejgłowie,
oprócz córki własnej, którą jej jakoby babiła, chcąc przyczyny tego doświadczyć, podczas połogu
zataił się w domu, gdzie wypatrzył porządek świętokradztwa i ofiary szatańskiej sposobem
opisanym, to przydawszy że dziecię, jako mu się widziało, po łańcuchu, na którym kotły wieszają,
bez wszelkiej ludzkiej pomocy ku górze się mknęło [ ... ) Czego się on przelększy nie mniej i tego,
gdy straszne i ogromne słowa przy wzywaniu szatanów i inszych bezbożnych obrzędach słyszał, z
pilnością żeby dziecię było chrzczone nalegał, a gdy nieśli dziecię do inszej wsi gdzie kościół był, a
droga przez most przypadła, on dobywszy miecza napadł na córkę, która dziecię niosła, mówiąc (co
drudzy dwa przy nim idący słyszeli). Nie chcę żebyś miała dziecię przez most nosić, bo abo samo o
swej mocy przejdzie, abo cię utopię. Zlększy się ona z inszymi ktore przy tym były białymigłowami
pytały, czy od rozumu odstąpił (abowiem o tym co się stało nikt nie wiedział, oprócz dwu mężów
którzy z nim byli.) Rzecze on: niecnotliwa białagłowo, twą czarowniczą nauką sprawiłaś, że się
dziecię ku górze po łańcuchu mknęło, uczyńże teraz, żeby bez przenoszenia samo dziecię przeszło,
abo cię w rzece utopię I tak przymuszona położyła dziecię na moście, gdy według nauki swojej
szatana wzywała, aż oto znagła dziecię na drugiej stronie mostu obaczono. Ochrzciłszy tedy
dziecię, do domu się wróciwszy, gdy już córkę świadectwami o czary pokonać mógł, [...], gdyby
był chciał dowodzić winy ofiary szatanowi czynionej dla tego, iż sam jeno na nie patrzył i po
wyleżeniu połogu córkę z matką przed urzędem oskarżył, i obydwie spalone były, także też sposób
bezbożny, i przeklętej ofiary, którego baby zażywać zwykły, wyjawił się.
Ale spytałby kto, co za skutek jest w dziatkach tej przeklętej ofiary
Druga rzecz jest, którą ta przeklęta ofiara sprawuje: Iż jako w ofierze w której człowiek sam siebie
Panu Bogu za ofiarę oddaje, przyznawa Pana Boga być swoim początkiem i końcem: która ofiara
zacniejsza jest nad wszytkie insze ofiary od człowieka pochodzące [ ... ] Tak też i czarownica
dzieciątko ofiarując szatanowi duszę jego i ciało jako początkowi, i końcowi potępienia zaleca i
oddaje: ża czym z trudnością, abo raczej cudownie od długu takiego ludzie wolni bywają. O czym
jest historyj nie mało, gdy matki dziatki swoje nie opatrznie i porywcze, abo raczej z szaleństwa,
zaraz po porodzeniu szatanom oddawały, jako z wielką trudnością w dalszym wieku z mocy
szatańskiej, w której za dopuszzeniem Bożym trwali, wybawieni byli. Czego jest dostatkiem w
Księgach przykładów Panny błogosławionej. Także mianowicie o onym, który iż przez Papieża nie
mógł być wybawiony, od mocy szatańskiej, posłany po tym do niektórego męża świętego, w
kraiach wschodnich mieszkającego, i tam z wielką trudnością, za przyczyną naświętszej P. z
jurisdikcyjej jego wyrwany jest.
Jeśliże tedy taka pomsta idzie, nie tak dalece za uczyniemem ofiary, jako za gniewliwym i upornym
wzbranianiem się na społeczność z mężem swoim, który stąd potomstwa się spodziewa. A matka
zaraz zagniewana on przyszły owoc szatanowi naznacza mówiąc: Niech to co się stąd zawiąże
szatanowi się dostanie. [ ... ]
Trzecia rzecz, którą ta przeklęta ofiara przynosi, jest jakoby wrodzona, abo zwyczajna skłonność do
szkodzenia ludziom, bydłu, i urodzajom ziemskim, którą dzieci jakoby dziedzictwem wziąwszy
trwają w niej aż do skończenia żywotata. Jako abowiem Bóg ofiarę swoją poświęca, co z spraw [ Pobierz całość w formacie PDF ]