[ Pobierz całość w formacie PDF ]

nej na pulpicie, która informuje o dostępności nowych wersji oprogramowania. Ponadto w sys-
temie znajduje się aplikacja graficzna pozwalająca na instalację i usuwanie oprogramowania,
a także graficzny program do zarządzania pakietami, o nazwie Synaptic, który pozwala użytkow-
nikom na przeglądanie archiwów pakietów. Ponieważ wspomniane programy zostały szczegółowo
omówione w książce Ubuntu. Oficjalny podręcznik. Wydanie V (również wydanej przez Helion),
a niniejsza książka dotyczy serwerowego wydania Ubuntu, tutaj skoncentrujemy się na działa-
jących w powłoce narzędziach służących do przeglądania pakietów i zarządzania nimi.
Do zarządzania pakietami na wysokim poziomie większość administratorów wykorzystuje przede
wszystkim narzędzia z rodziny APT. Oryginalnym narzędziem opracowanym do tego celu było
apt-get. Aptitude to często stosowana alternatywa dla narzędzia apt-get, która oferuje zarówno
interaktywny interfejs, jak i większość funkcji znajdujących się w apt-get. Wiele poleceń przed-
stawionych w pozostałej części rozdziału, a wywołujących aptitude może być używanych również
z apt-get. Sposób działania i dane wyjściowe obydwu narzędzi są takie same bądz
jedynie z nie-
wielkimi różnicami. Podstawowe różnice między wymienionymi narzędziami dotyczą sposobów
rozwiązywania skomplikowanych problemów z zależnościami pakietów, co na pewno nie ma
żadnego wpływu na całkiem proste operacje omówione w tym rozdziale.
Zapewnienie aktualności systemu
Każdy system Ubuntu w pliku /etc/apt/sources.list przechowuje listę repozytoriów pakietów.
Wspomniany plik zawiera listę  miejsc , w których systemy zarządzania pakietami  począt-
kowo po prostu APT, a teraz także kilka innych narzędzi  będą szukały uaktualnionych wersji
Zarządzanie pakietami w Ubuntu 101
oprogramowania. y
ródła oprogramowania mogą zawierać repozytoria lokalne w systemie plików,
na płycie CD umieszczonej w napędzie komputera i  jak ma to miejsce w większości sytuacji 
pod określonym adresem sieciowym. W celu uaktualnienia listy pakietów należy wydać polece-
nie apt-get update lub aptitude update.
Wymienione polecenia powodują pobranie uaktualnionych list pakietów dla wszystkich repo-
zytoriów wymienionych w pliku /etc/apt/sources.list i sprawdzają wszystkie podpisy kryptogra-
ficzne tych uaktualnień względem kluczy znajdujących się w systemie. W nowym systemie
sprawdzane są tylko repozytoria pakietów Ubuntu zawierające uaktualnienia bezpieczeństwa.
Instalacja nowej wersji pakietu jest bardzo prosta i sprowadza się do wykonania polecenia aptitude
safe-upgrade, które jest odpowiednikiem polecenia apt-get update znanego bardziej doświad-
czonym użytkownikom. Argument safe-upgrade próbuje uaktualnić wszystkie zainstalowane
pakiety do ich najnowszych dostępnych wersji. Zainstalowane pakiety nie będą usuwane, o ile nie
były używane, choć w celu spełnienia wszystkich zależności uaktualnianego pakietu mogą zostać
zainstalowane inne.
Narzędzie apt może zostać skonfigurowane do automatycznego pobierania i uaktualniania pakie-
tów do ich najnowszych dostępnych wersji. To jest atrakcyjna propozycja dla administratorów,
którzy nie chcą logować się do systemu tylko w celu przeprowadzenia jego aktualizacji. Jednak
automatyczna aktualizacja jest podatna na błędy wynikające z istnienia określonego oprogra-
mowania w systemie lub nawet wprowadzenia pewnych zmian w konfiguracji. W takich przy-
padkach proces automatycznej aktualizacji pakietów może zakończyć się pozostawieniem systemu
w stanie niestabilnym bądz
spowodować brak działania systemu. Dlatego też uaktualnienia auto-
matyczne nie są zalecane przez autorów i nie będą omówione w książce.
Wyszukiwanie i przeglądanie
Wcześniej stosowanym podstawowym sposobem wyszukiwania nowych pakietów było użycie
programu o nazwie dselect. Obecnie użytkownicy biurkowych wydań Ubuntu stosują graficzne
narzędzie do dodawania i usuwania programów3, a także graficzny menedżer pakietów o nazwie
Synaptic. Użytkownicy konsoli mają kilka dodatkowych opcji.
Pierwszą z nich jest prosty program o nazwie apt-cache, dostarczający danych statystycznych
dotyczących pakietów. Przykładowo: jeżeli użytkownik będzie chciał znalez
ć program stroni-
cujący wyświetlane dane, taki jak less, wówczas można wydać następujące polecenie:
$ apt-cache search pager less
less - Pager program similar to more
wdiff - Compares two files word by word
console-log - Puts a logfile pager on virtual consoles
gdesklets-data - Applets for gdesklets
3
W nowych wydaniach Ubuntu wprowadzono nowe narzędzie Centrum oprogramowania Ubuntu
pozwalające na instalację i usuwanie oprogramowania  przyp. tłum.
102 Rozdział 3 Zarządzanie pakietami
jless - A file pager program, similar to more(1) supporting ISO2022
most - Pager program similar to more and less
nagios-plugins-basic - Plugins for the nagios network monitoring
and management system
Jak można zobaczyć na powyższej liście, polecenie apt-cache search zwróciło osiem  trafionych
wyników wyszukiwania dwóch słów kluczowych pager i less. Dane wyjściowe są przedstawione
w postaci listy nazw pakietów wraz z krótkim opisem. Słowo kluczowe było szukane na pełnej
liście pakietów, proces wyszukiwania skoncentrował się na nazwach pakietów, opisach krótkich [ Pobierz całość w formacie PDF ]