[ Pobierz całość w formacie PDF ]

chwycić to z powrotem, ale był zbyt szybki. "That's nothing-I skąpy-" Rob
wyrównał papier, rzucić okiem na to, wtedy popatrzyć w górę na nią ostro.
"Narysowałeś to?" "Tak... ale nie wykonałem pisania. Ja nie- o!, to jest wszystko
tak mylący." Kaitlyn zakończył się z swoich zasobów. Miała dosyć walk, z
popychanie, z wiercenie dziurę w brzuchu osobom. Była zmęczona. "Robić
postępy," Rob powiedział łagodnie. Ręka która przykryła jej łokieć była łagodna,
też, tylko nieodparty. Poprowadził ją bez wahania jeden pokój na drugi piętrze to
nie było occupied-the sypialnia on i Lewis dzielili. "Teraz, mówić mi wszystko o
tym." Usiadł obok niej na łóżku, jak z natury jak jeśli on byli jej bratem, tak
blisko jak tak. I z jak małym ukrytym motywem. To było agonizing-and cudowny
w tym samym czasie. I jego eyes-he patrzeć na nią z tymi poważnymi złotymi
spojrzeniami, niezwykłe spojrzenia. Rozsądne spojrzenia. Mogę ufać mu, Kait
pomyślał. Choćby nie wiem co jeszcze zdarza się między nami, mogę ufać mu. "It's
Marisol," powiedziała a następnie mówiła mu wszystko. O budzenie tej premiery
znalez
ć Marisol w jej pokoju, o obcych sprawach Marisol powiedziała. Uważać
albo wychodzić. To miejsce różni się od ciebie myśleć. O Marisol twierdzącej że to
było wszystko żart następnego ranka. O eksperymencie dziś, i jak obrazy nadeszły
do niej mind-after Joyce położyła zimną rzecz na swoim czole. O Marisol
naciskającej rysunek pod jej drzwiami. "A następnie spróbowałem mieć ją aby
explain-but wszystko rozmawiała był jakąś nauką pilotażową, i jak gdybym
wiedział dlaczego byłem naprawdę tu, pracowałbym dla następnego samolotu do
domu. I jak Joyce nie wiedziała co naprawdę poszło dalej, żaden." Przerwała. Do
połowy oczekiwała że Rob śmiać się, tylko nie on nie. Marszczył brwi, wyglądając
zdziwiony i skupiony. "Jeśli Joyce nie wie co pójść dalej, wtedy kto robi?"
"Zgaduję pana. Zetes. Tylko, Rob, to jest wszystko tak szalony." Rob zacisnął usta.
"Może," powiedział pod swoim oddechem. "But I zastanawiał się nad nim...." "Ten
pierwszy dzień? Przemówienie na temat nas osoby mająca zdolności
parapsychologiczne będące tak nadrzędny i podążające inne prawa?" Rob kiwnął
głową. Kaitlyn popatrzał mu w oczy bez nieśmiałości teraz, tak ponury jak był.
Uwierzył jej, i to zrobiło tę całą rzecz dużo bardziej poważny niż wcześniej. To
były interesy. "Niby dlaczego zabrał Gabriela tu," Rob powiedział. "Tak," Kaitlyn
powiedział wolno. Someday naprawdę musiałaby rozmawiać z Rob około
Gabriel-but nie teraz. "Tylko nie co robi to wszyscy stanowią?" "Nie wiem." Rob
popatrzał na rysunek jeszcze raz. "Ale wiem że musimy dowiedzieć się. Musimy
rozmawiać z Joyce." Kaitlyn połknął. To miało dużo spokojniej grozić że
powiedzieć Joyce w porywie gniewu niż to miał zastanowić się nad zostawaniem
zleconym jej teraz. Tylko oczywiście, Rob miał rację. "Róbmy to," powiedziała.
Pokój Joyce odszedł mało wood-paneled przedpokój pod schody to zaprowadziło
do od frontu laboratorium. To początkowo było solarium, glass-enclosed ganek.
Nie tyle że tak, tylko French-door wejście było tak duże że nikt w pokoju
dziennym albo holu móc zobaczyć prosty in. tyle że Joyce, Kait pomyślał, móc
mieszkać w pokoju jak to bez jakiejkolwiek prywatności. To prawdopodobnie
miało coś wspólnego z faktem do którego ta Joyce zawsze pasowała czy
wykańczała interesy dostosowany odpowiadać albo rozsiadając się odłożony
różowy sweats-like dziś wieczorem. "Cześć!, faceci," powiedziała, patrząc w górę z
laptopa. Z
wiatło od niej lampka nocna odbiła z szklanych ścian. Kaitlyn
umieszczony ostrożnie na łóżku, i Rob podniósł biurko krzesło. Wciąż trzymał
rysunek. Joyce popatrzała od jednego z nich do drugiego. "Dlaczego tak
poważny?" Kaitlyn zrobił głęboki wdech w tym samym czasie ponieważ Rob
powiedział," musimy rozmawiać z tobą." "Tak?" Kait i Rob wymienili szybkie
spojrzenia. W takim razie Kaitlyn wybuchnął, "to jest o Marisol." Brwi Joyce
podniosły się w kierunku jej lśniących jasnowłosych włosy. "Tak?" "Mówiła
rzeczy Kaitlyn, "Rob powiedział. "Dziwne rzeczy, o Instytucie będącym
niebezpieczny. I napisała... to... na rysunku Kaitlyn zrobił." Wciąż patrząc
zastanowić, Joyce wzięła papier, przejrzeć to. Kait filcowy jej węzeł żołądka.
Przestała oddychać całkowicie. Gdy Joyce odrzuciła do tyłu swoją głowę, Kait
pomyślał na moment że zamierzała krzyczeć. Natomiast, wybuchnęła śmiechem.
Salwy śmiechu, muzyczny i niepohamowany. Po minucie uspokoiła się do prycha,
gdy jednak popatrzała na Kaitlyn i Rob, wyszła jeszcze raz. Kaitlyn filcowy jej [ Pobierz całość w formacie PDF ]